Yirik ishbilarmonlar, sportchilar, ijtimoiy tarmoq faollari va boshqalar shiddat bilan Misrni tark etmoqda. Xususan, 2024 yilning birinchi yarmida Misrning 2360 ta kompaniyasi BAAga koʻchib oʻtgan. Sarmoyadorlar, faollar yoki sportchilar qochishining umumiy omili qoʻrquvdir: kelajakdan qoʻrqish, mavhumlikdan qoʻrqish va hokimiyatdan qoʻrqish.

Ofiyat Siddiqiy 20 yildan ortiq vaqt davomida AQSh federal qamoqxonasining jahannamiy sharoitlarida azob chekib kelmoqda. Uning ishini shunchaki adolat suiisteъmoli deb atash, davom etayotgan bu dahshatli adolatsizlik koʻlamini pasaytirish boʻlardi.

Trampning bu taklifni ilgari surishining ayrim sabablari, soʻng esa falastinliklarning Gʻazodan koʻchirib boʻlmasligining boshqa sabablari keltirib oʻtiladi.

Donalьd Trampning Amerika prezidentligiga saylanishi avvaliga koʻpchilikni mamnun etgandek tuyulgandi. Biroq uch hafta avval uning hokimiyatga kelishi va oʻzi bilan koʻz koʻrib quloq eshitmagan “syurpriz”larni keltirishini koʻpchilik, xususan, mutaxasislar xatto taxmin ham qilmagandi. Hozirgi kunda uning biri bogʻdan, biri togʻdan boʻlgan ichki va tashqi siyosat masalalari boʻyicha fikr hamda qarorlari koʻpchilikning taajjubiga sabab boʻlmoqda. Turli nomdor davlatlarning jazavasi qoʻziyotgan boʻlsa, ayrim mayda va taъsir doiradagi mamlakatlar boʻlayotgan ishlarni mahzunlik bilan kuzatib turishibdi. Mana shu vaziyatda koʻpchilikda oʻrinli bir savol tugʻilishi tabiiydir: Trampning xatti-harakatlari dunyoda oʻrmon qonunlari qaror topishiga sabab boʻladimi?

Isroil matbuotidan bizga maъlum boʻlmoqdaki, Isroil bosh vaziri Binyamin Netanyaxu oʻz tarafdorlariga faqat birinchi bosqichni hurmat qilishini va u tugagach, bombardimon qilishni davom ettirishini aytib kelmoqda.

Bashar Asad rejimining qulashi Tolibon hukmronligi hamda Afgʻonistonning Ashraf Gʻani hukumatining kutilmaganda va tez qulab tushishiga oʻxshab ketadi. Tolibon Qobulni bir hafta ichida egallaganidek, HTSh ham tez surъatda hududiy yutuqlarga erishdi. Bu voqealar 1990-yillarda Afgʻonistonda mujohidlar guruhlari tomonidan Najibulloh rejimining agʻdarilishini yodga soladi.

Bir insonning radikallashib, ekstremistga aylanishida kim aybdor boʻladi, degan savolga javob – murakkab. Islom taʻʻlimotiga muvofiq, hayot – sinov. Shu bois birinchi aybdor – insonning oʻzi: qalbiga quloq tutmay, nafsiga quloq tutib, nojoiz tasarruf qilgani uchun. Biroq radikallikni hammadan koʻp urchitadigan kuch, bu – notoʻgʻri davlat siyosati. Muhammad Shakur maqolasida.

AQSh prezidenti Donalʻd Tramp hokimiyat tepasiga kelgach, qator oʻzgarishlarga qoʻl urdi. Mamlakatni ihotalash, “kelgindi”larni oʻz yurtiga qaytarib yuborish, qoʻshnilar bilan yopiq munosabatlar oʻrnatish yoki ularni oʻziga qoʻshib olish bilan tahdid qilish, mahsulotlarga soliqlar joriy etish shular jumlasidan.

Pokiston dunyoning ikki qudratli imperiyasi – SSSR va AQShni magʻlubiyatga uchratgan Tolibonni doim qoʻllab-quvvatlab kelgan, toliblarga boshpana va tayanch vazifasini oʻtab kelgan. Biroq Tolibon Afgʻonistonda hokimiyat tepasiga kelganidan keyin ularning doʻstligiga putur etdi. Bunga faqat bugungi voqelik sababmi yoki...

Oʻzbekistonda yoki dunyoning qaysidir bir qismida musulmonlar biror xato ish qilsa, ayrim oʻzbek nashrlari tanga topgan telbadek oldi-orqasini surishtirmasdan jar solishga tushishadi. Goʻyoki "ana, musulmonlar shunday, bularga qoʻyib bersangiz, Oʻzbekistonni ham shu koʻyga solishadi", degan maʻʻnoda xabarning asl manbalari, tafsilotlarini oʻrganmay turib xabar tarqatishga kirishishadi. Bu nafaqat jurnalistik etikaga zid, balki yolgʻon tarqatish, jamiyatda qarama-qarshilik, boʻlinish, tarafkashlikni ham keltirib chiqaradi. Yolgʻondan suv ichayotgan bu nashrlar yoxud bizni qanday qilib aldashyapti?