Исроилнинг Ғазони йиллардир қамалда тутиши ва тўғридан-тўғри бомбардимон қилишлари ўн минглаб фаластинлик аёллар ва болаларни нобуд қилди, майиб қилди ва вайроналар остида қолдирди. Улар қишни уй-жой ва таъминот жиҳозларисиз қарши олдилар. Соғлиқни сақлаш тизимининг деярли тўлиқ ишдан чиқиши, озиқ-овқат ва тоза сувнинг етишмаслиги Ғазодаги 45 минг ҳомиладор ва 68 минг эмизикли оналарнинг камқонлик, қон кетиш ва ўлим хавфига дуч келганини англатиб турибди. Айни дамда, босиб олинган Ғарбий Соҳилда юзлаб фаластинлик аёллар ва болалар ҳамон қамоқда бўлиб, кўплари судсиз, жирканч шароитларда яшашга мажбур этилмоқда. Бу фалокат ошкора бир тарзда ўз даврини сурмоқда, бироқ Британиядаги ва умуман Ғарбдаги феминистларнинг кўпчилиги бу ҳақда гўёки тилдан қолган, айтадиган гаплари йўқдек.