Isroilning Gʻazoni yillardir qamalda tutishi va toʻgʻridan-toʻgʻri bombardimon qilishlari oʻn minglab falastinlik ayollar va bolalarni nobud qildi, mayib qildi va vayronalar ostida qoldirdi. Ular qishni uy-joy va taʻʻminot jihozlarisiz qarshi oldilar. Sogʻliqni saqlash tizimining deyarli toʻliq ishdan chiqishi, oziq-ovqat va toza suvning etishmasligi Gʻazodagi 45 ming homilador va 68 ming emizikli onalarning kamqonlik, qon ketish va oʻlim xavfiga duch kelganini anglatib turibdi. Ayni damda, bosib olingan Gʻarbiy Sohilda yuzlab falastinlik ayollar va bolalar hamon qamoqda boʻlib, koʻplari sudsiz, jirkanch sharoitlarda yashashga majbur etilmoqda. Bu falokat oshkora bir tarzda oʻz davrini surmoqda, biroq Britaniyadagi va umuman Gʻarbdagi feministlarning koʻpchiligi bu haqda goʻyoki tildan qolgan, aytadigan gaplari yoʻqdek.

Insoniyat tarixiga nazar solsak, barcha jamiyat va xalqlarda ayollar masalasiga alohida eъtibor berilganiga guvoh boʻlamiz. Ammo ayol oʻzining haqiqiy qadrini Islomda topdi va yaratilmish boʻlgan nafis xilqat vakili ekanini angladi. Feministik harakat ayollar huquqlari uchun kurashgan boʻlsa, Islom bu huquqlarni 14 asr oldin belgilab bergan.

Musulmon mamlakatlarida, xossatan Saudiya Arabistoni, Quvayt, Qatar va BAA kabi islom huquqiy tizimi amal qiladigan davlatlarda jinoyatchilik darajasi haqiqatan ham ancha past. Shunga qaramay, Islom koʻpincha ayollarga qarshi boʻlgani uchun tanqid qilinadi. Ular islom tizimidagi ayollarga nisbatan cheklovlar aslida erkaklarga nisbatan cheklovlar ekanligini bilishmaydi, yoki bilmaslikka oladilar.