Oʻtgan yillar davomida oʻn minglab insonlarning qurbon boʻlishiga olib kelgan Falastin-Isroil mojarosi bugun yana dunyo hamjamiyatining diqqat markazida turibdi. Xoʻsh, asrlar mobaynida davom etib kelayotgan bu mojaro barchani “Aslida, Falastin kimniki: arablarnikimi yoki yahudiylarniki?” degan savolni oʻylashga, fikrlashga majbur qiladi.

Isroilda Sefardlar bosh ravvini Izhak Yosef ulʻtra-ortodoks yahudiylar uchun majburiy harbiy xizmat joriy etilsa, mamlakatni tark etish bilan tahdid qildi. Muxolifat esa uni mamlakat xavfsizligiga zarar etkazganlikda aybladi.

Sunniy kurdlar partiyasi HÜDA-PAR Turkiya parlamentiga Isroildagi urushda qatnashayotgan mamlakat pasportiga ega barcha yahudiylarni fuqarolikdan mahrum etish haqidagi qonun loyihasini taqdim etdi. Maʻʻlum boʻlishicha, Turkiya fuqarosi boʻlgan 4 ming yahudiy nafaqat Isroilda harbiy xizmatni oʻtagan, balki Gʻazoga borib, begunoh falastinliklarni qirgʻin qilishda qatnashgan. Aniqlanishicha, ularning aksariyati ishgʻolchi davlatga Turkiyadan emas, balki uchinchi davlatlar orqali oʻtgan. Qotillar oʻzlarini fosh qilmaslik uchun turli ismlardan foydalangan.

Bizda diniy taʻʻlimga taʻʻqiq qoʻyish jonbozlari boʻlgan ateist, agnost va sekulyarlarning hamisha Isroil davlatining tarafini olganini kuzatasiz. Ular Isroil davlatini dunyoviy, demokratik, tarqqiy etgan davlat va Evropaning Yaqin Sharqdagi vakili sifatida juda olqishlashadi. Xoʻsh, ular oʻzlari uchun yoʻlboshchi sanab turgan, hamisha maqtaydigan, har qaysi holda shaʻʻnini himoya qiladigan Isroil davlatida diniy taʻʻlim masalasi qanday ekanini oʻrganishganmikin? Isroilda diniy taʻʻlim oddiy obod-axloq masalasi emas, balki yahudiylarning muqaddas kitobi Tavrot va uning sharhi Talmudga asoslanishini bilisharmikin?