Batı öyle bir aşamaya geldi ki artık geri dönüş yok. Çıkmazın sonuna yaklaşıyordu. Yüzlerce yıldır pek çok bilim adamının konuştuğu gerçekler, sadece Batı'da değil, bunun için çaba gösteren tüm ülkelerde gerçek sonuçlarıyla gözlerimizin önünde tecelli ediyor. Toplumun tüm işlerinde, insanların arzu ettiği faaliyetlerde, ahlaki çirkinlik ve tembellik gibi trajik kötülüğü yapay perdelerle gizlemek artık mümkün değil.

Müslümanların "eğitim" olarak adlandırdıkları ahlâk pedagojisinin sorularına verilen cevaplar oldukça esnek ve çeşitlidir. Arzulanan erdemi edinmenin veya öğretmenin doğru yolu nedir: sevgi mi yoksa korku mu? Sevgi dolu ebeveynlerin sıcak eğitimi mi, yoksa katı bir öğretmenin demir disiplini mi? Bilgelerin felsefi yansımaları mı, yoksa en başarılı ve güçlü insanların tavsiyeleri mi? Çatışmaların yoğunluğu mu yoksa kütüphanenin sessizliği mi? Makalede Toledo Üniversitesi (ABD) İslam Araştırmaları Bölümü başkanı, Yaqeen İslam Araştırmaları Enstitüsü baş editörü ve Ummatics Enstitüsü kurucusu Ovamir Anjum yazıyor.

Din olmadan ahlaklı olabilir miyiz? Bu soru laik dünyada çok soruluyor. Anketler bu sorunun cevabının soruyu kimin sorduğuna bağlı olduğunu gösteriyor: insanlığın yoksul ve dindar çoğunluğu için cevap hayır; ve zengin, laik azınlıklar veya saldırgan laik rejimler tarafından beyinleri yıkananlar için cevap genellikle evettir. Makalede Toledo Üniversitesi (ABD) İslam Araştırmaları Bölümü başkanı, Yaqeen İslam Araştırmaları Enstitüsü baş editörü ve Ummatics Enstitüsü kurucusu Ovamir Anjum yazıyor.