Çocukluk Ramazanı
Fotoğraf: Gazeta.uz
Çocukluk Ramazanı
Ramazan, kişinin kendi tatlı anılarını her zamankinden daha canlı bir şekilde hatırlaması için harika bir fırsattır.
Ramazan, bir elinde para, diğer elinde kap, içecek almak için sokağa çıkan bir çocuğun yüreğindeki sevinçtir.
Bir şeye takılıp elindeki fincandaki toprakla bütünleşen bebeği büyüten, başını okşayan, başka bir fincanı fincanla dolduran dedenin anıları bunlar.
Büyükannesinin "Oruç bitecek" diye ağladığını görünce, "Yarın bayram günü ağlayacak mı?" diye sordu. Ramazan düşünen bir çocuğun gözündeki mucizedir.
Yetişkinlerin gönüllerindeki arzuyu gidermemek için "Küçük çocuklar orucunu ikiye açarlar" demelerinin sebebi, iftarda herkesle birlikte ağzını açan küçüğün kalbini açan dua aşkıdır.
Ramazan, iftar sofrası için hazırlanan yemeğin hoş kokusu burnunu gıdıklasa da dedesinin sohbetini bölerek terbiyesini koruyan bir çocukta gelişen sabır becerisidir.
Bir ay boyunca iftara daha uygun bir şeyler pişirmek için eritmeyen, ablalarının ve annesinin yere ciddiyetle somsa hamuru seren küçük bir kızın çabalarıdır.
Ramazan, Kadir gecesi uyumadan dışarı çıkmanın iyiliğini anlayıp sabaha kadar uyanık kalmaya karar veren, ancak iftardan sonra uykuya dalan ve sabah uyanan bir annenin yürek ısıtan sözleridir.
Dedesinin, babasının, amcalarının, kardeşlerinin verdiği bayram harçlığıyla hayalindeki bebeğe kavuşmak için koşan, yeni saten elbisesinin hışırtısıyla mutlulukla koşan küçük bir kızın sevinçleri...
Küçüklüğümüzden beri kalplerimize Ramazan sevgisini aşılayan da bu değil mi? Ramazan ayını bize daha da sevgili kılan da bu anılar değil mi? Dedelerimizin, anneannelerimizin, anne babalarımızın, büyüklerimizin en büyük hizmetlerinden biri olduğu doğrudur!
Artık yetişkinler arasındayız. Çocuklarımızın kalplerinde ramazan ve oruç coşkusunu, sevgisini, coşkusunu yaratmak, akıllarında en güzel anıları bırakmak bizim sorumluluğumuzdur. "Bunun için şunu yapmalıyız, şunu yapmalıyız" demeye gerek yok. Çocukluğumuzdaki ramazan hatıralarımızı ve yetişkinlerin davranışlarını hatırlamamız yeterli.
Ramazan ayını saygıya layık bir şekilde geçirmeyi ve bu aya dair en güzel izlenimleri minik kalplerimizde bırakmayı hepimize nasip etsin!
Zumrad Foziljon'un kızı
Konuyla ilgili
-
"Sınav geldiğinde her şey anlaşılır; dostluk da, aşk da. Sınava kadar herkes sevgisini, dostluğunu övüyor..."
-
Her duanın teorik ve pratik yönleri vardır. Çocukların hem bilgiye hem de gözleme ihtiyaçları vardır. Ya çocuğumuza sadece ilim verip kendimiz örnek olmayı unutuyoruz ya da kendimiz dualarımızı yapıp çocuğun bu konudaki çıkarlarını tatmin edecek bilgiyi verme hatasına düşüyoruz. Oruç meselesini ise Ramazan gelmeden önce çocuklarımıza öğretmeliyiz.
