Genel olarak, dünya ordusu her yıl küresel sera gazı emisyonlarının yüzde 5,5'inden sorumludur; bu oran havacılık ve denizcilik endüstrilerinden daha fazladır. Londra Queen Mary Üniversitesi'ndeki araştırmacıların hazırladığı bir makaleye göre, Londra Queen Mary Üniversitesi yakın zamanda Gazze'deki son katliamın ilk 120 gününde oluşan enkazın 26 ülkenin yıllık atıklarından daha fazla olduğu sonucuna vardı .

Uluslararası toplum artık nihayet Dünya ekosisteminin ağır askeri işgale dayanamayacağının farkına varıyor. Bunu 7 Ekim'den bu yana Gazze'de yaşanan korkunç patlamalardan sonra anladılar. Bu anlam, çevre koruma hareketinin "İşgal altındaki topraklarda adalet yok" sloganında somutlaşıyor.

Acımasız askeri şiddete tanık olanlar, bombaların ve füzelerin Dünya'ya ve üzerindeki hayata neden olabileceği yıkımın çok iyi farkındalar.

Örneğin, Daimi Milletler Mahkemesi'nin (PTC) yetkisi altında Roma'da düzenlenen "Batı Papua'da Çevresel Şiddet" konulu yakın tarihli bir duruşma, Endonezya'nın yetmiş yılı aşkın süredir devam eden askeri işgalinin, en büyük topraklardan birinin kademeli olarak kaybına yol açtığını vurguladı. Gezegendeki biyolojik çeşitliliğe sahip ormanlar.

Batı Papua dünyanın en büyük bakır ve altın yataklarından birine sahiptir. Bölgede sıvılaştırılmış doğal gaz tesisi de bulunmaktadır. Ayrıca Batı Papua, Endonezya'daki palmiye yağı ve biyoyakıt tarlaları açısından en hızlı büyüyen destinasyondur. Askeri işgal altındaki bu endüstrilerin tümü arkalarında zararlı atık bırakıyor.

Bu nedenle Roma'daki toplantıda ünlü Papualı avukat Jan Christian Varinussi, şehir halkının çektiği acılar ile bölgenin doğal kaynaklarının sömürülmesi arasındaki bağlantıdan bahsetti. Sadece bir hafta sonra kimliği belirsiz bir saldırgan tarafından vurularak yaralandı. Demokratik Kongo Cumhuriyeti sekreterliği, saldırının avukatın "bölgenin savunmasız nüfusu ve çevresine karşı geçmişteki ve mevcut şiddeti" tanımlamasının ardından geldiğini söyledi. Varinussi suikastı, askeri işgal ile çevresel şiddet arasındaki yakın bağlantıyı yeniden doğruladı.

Genel olarak, dünya ordusu her yıl küresel sera gazı emisyonlarının yüzde 5,5'inden sorumludur; bu oran havacılık ve denizcilik endüstrilerinden daha fazladır. Geçtiğimiz günlerde Londra Queen Mary Üniversitesi'ndeki araştırmacılar, Gazze'deki son katliamın ilk 120 gününden kalan enkazın, 26 ülkenin yıllık atıklarından daha fazla olduğu sonucuna vardı.

Ancak bu korkunç istatistikler bile işgalcilerin askeri şiddetin neden olduğu ekolojik trajedinin farkına varmasını sağlamak için yeterli değil. Savaşın ve işgalin iklim üzerindeki etkileri yalnızca yan etkiler veya üzücü sonuçlar değildir. Örneğin Gazze'de yaşananlar iki farklı sonuç olarak anlaşılmamalı: Bir yanda insanların öldürülmesi, diğer yanda çevresel etkiler. Aslında insan ve doğa birbirinden ayrılamaz. Gazze'deki soykırım aynı zamanda çevre katliamıdır.

Vietnam Savaşı'nda Amerikalı işgalciler, zehirli kimyasallar kullanarak tarımı yok etmeyi, böylece insanları topraklarından çıkarıp "stratejik köylere" sürmeyi amaçladılar. Vietkong'un barınak olarak kullandığı ormanlar da halkın direnme gücünü zayıflatmak amacıyla ABD ordusu tarafından kesilip yok edildi. Uluslararası bir avukat ve savaş karşıtı aktivist olan Richard Falk, bu durumu tanımlamak için "ekosit" terimini icat etti.

Bu, birçok askeri operasyon için tipik bir durumdur: İşgalciler, yerel halkın istikrarlı geçim kaynaklarını, su ve yiyecek tedarikini kesmek için bu kara yöntemi taktiksel olarak kullandılar.

İsrail işgal güçleri 2014'ten bu yana Filistinlilerin evlerini ve diğer kritik altyapıyı yok etmek için kimyasal silahlar da kullanıyor. İsrail ordusunun havadan püskürttüğü bitki ilaçları Gazze'deki ekili alanları tamamen yok etti. Yani Gazze, 7 Ekim'den çok önce Vietnam'da gerçekleştirilen "ekolojik kıyım"la karşı karşıya kalmıştı.

Araştırmacılar, Gazze'deki tarım arazilerinin ve bahçelerin en az yüzde 50'sinin tamamen yok edildiğini söylüyor. Birçok antik zeytinlik yok edildi. Ekili alanlar tank, traktör ve diğer araçlar yardımıyla tamamen düzleştirilir. Kapsamlı hava saldırıları Gazze'deki sera üretim tesislerini kullanılamaz hale getirdi. İşin kötüsü tüm bunların bilinçli yapılıyor olması.

Su temini ve sanitasyon tesislerinin tamamen yok edilmesi ve Gazze Şeridi'nde süregelen kıtlık sadece sonuç değil, aynı zamanda sivil halka karşı kasıtlı şeytani bir savaş taktiğidir. İsrail ordusu açlığı ve su ihtiyacını silah olarak kullanıyor. Elbette bu durum herhangi bir Filistinli veya Batı Şeria için yeni değil. İsrail işgalini sürdürmek, Filistinlileri topraklarından sürmek, yasa dışı Yahudi yerleşim yerleri kurmak için yıllardır bu yöntemleri kullanıyor.

Siyonistlerin Filistinlilere verdiği zarar, gezegenimize doğrudan uzun vadeli bir zarardır. Dolayısıyla Gazze'de ya da başka bir yerde yaşanan soykırım, çevre katliamından ayrılamaz. İnsanların çektiği acılara şimdi son vermek ve gelecekte iklim felaketini önlemek isteyen herkes, tüm saldırganlık ve baskı savaşlarının ardındakilere karşı çıkmalıdır.

Londra Queen Mary Üniversitesi'nde İklim Adaleti Profesörü David White ;

Samira Homerang Saunders, Londra Queen Mary Üniversitesi İklim Suçu ve İklim Adaleti Merkezi'nde araştırma görevlisidir.